
De Tour van 1964: het drama van Port-de-Couze
Tijdens de Tour de France-weken denken veel oudere inwoners van Dordogne ongetwijfeld terug aan die fatale dag in 1964. Foto: Dordogne Magazine-John de Graaff
Fataal ongeluk in Dordogne grootste tragedie in historie Tour de France
Op weg naar Parijs trok de karavaan van de Tour de France vijftien keer door de Dordogne. Veertien keer was het een volksfeest in de Périgord, één keer een nationaal drama. De gebeurtenissen in Port-de-Couze bij Lalinde op 11 juli 1964 staan in de boeken als de grootste tragedie in de geschiedenis van ’s werelds beroemdste wielerronde.
Rustige overgangsetappe door Périgord in aanloop naar Puy de Dôme
De 19de rit van de Tour van 1964 was een overgangsetappe over 215,5 kilometer van Bordeaux naar Brive-la-Gaillarde, dwars door de Dordogne. Het peloton deed rustig aan, wetende dat een dag later de etappe eindigde op de gevreesde Puy de Dôme.
In alle dorpen en steden wachtte de coureurs een hartelijk onthaal, vooral geletruidrager Jacques Anquetil en zijn naaste belager Raymond Poulidor werden hartstochtelijk toegejuicht.
Port-de-Couze wacht in spanning op peloton
Ook in Port-de-Couze, ten oosten van Bergerac, stonden deze zaterdag kort na één uur vele duizenden mensen langs de kant van de weg, in afwachting van het peloton. Enkele honderden belangstellenden hadden een plekje veroverd op de brug over het Kanaal van Lalinde, waar de renners een bocht naar rechts moesten maken. Hun lange wachten werd bijna beloond, want na een klein halfuur zouden de eerste coureurs verschijnen.
Tankauto sleept 40 toeschouwers mee in val
En dan was daar de tankauto, gevuld met brandstof, bedoeld voor de helikopters van de Tour. De chauffeur raakte kort voor de gememoreerde bocht de macht over het stuur kwijt, schoot door de brugleuning heen en stortte met zijn gevaarte in het water.
In zijn val sleepte de man zeker veertig toeschouwers mee. Negen van hen kwamen om het leven, van wie drie kinderen. Het aantal gewonden liep in de tientallen.
De bestuurder wist het vege lijf te redden door op tijd uit zijn cabine te springen. Hij werd ter plekke gearresteerd. Dat was naar verluidt maar goed ook, aangezien boze dorpelingen op het punt stonden hem te lynchen.
ANP meldt: ‘Door merg en been wanhoopskreten van gewonden’
Het reddingswerk was in volle gang toen de Tourkaravaan passeerde. “De volgers van de Tour hoorden uit de diepte door merg en been wanhoopskreten van de gewonden. Zij zagen de deerlijk verminkte lichamen van de directe slachtoffers drijven in het modderige water,” berichtte het ANP.
De ontroerde renners stapten af, namen hun petjes af en bleven even doodstil staan. In gezapig tempo reden ze uiteindelijk naar Brive, waar de feestavond wel gewoon doorging. De minuut stilte werd bewaard voor de dag erop, de dag dat Anquetil en Poulidor een heroïsch duel zouden uitvechten op de Puy de Dôme.