Heuvelklim langs de Cingle de Trémolat
Dordogne Magazine
Mooi vergezicht over de Dordogne tijdens de wandeling bij ‘Le Port de Mauzac’ die voert over de Cingle de Trémolat.
Stevige wandeling beloond met vergezicht over de Dordogne
Hoogteverschillen moet je tijdens een wandeling in de Dordogne wel vaker overwinnen, maar zelden zijn de klimmetjes en afdalingen zo stevig als bij Mauzac-et-Grand-Castang. De kleine gemeente in het arrondissement Bergerac ligt namelijk aan de Cingle de Trémolat; een karakteristieke meander van de Dordogne, met op de rechteroever een steile klif.
Le Port de Mauzac: wandelroute van 9 km uit ‘La Dordogne á pied’
Over deze falaise is Le Port de Mauzac uitgezet. Het betreft wandeling 34 uit La Dordogne á pied, een gids met 41 routes, uiteenlopend van 40 minuten tot 4.45 uur. Wij staan voor een test van 9 kilometer, waarvoor in het boekje 3 uur is uitgetrokken. Het is het begin van de lente, in de Dordogne regeert deze zondag de rust. We arriveren kort na het middaguur op het plein naast het gemeentehuis van Mauzac, waar de auto gratis kan worden neergezet. Het openbare toilet ernaast is een meevaller. We lopen richting de start, de kleine haven. De super is nog open, dus slaan we nog even extra water in. Even verderop viert een gezelschap een feestje in bar Banana.
Ruïnes op de top
Het startpunt is gemakkelijk te vinden. We beginnen met de GR6, die enkele kilometers over de klif van de cingle de Trémolat loopt. De bestrating van het dorp gaat direct over in een breed bospad. De eerste honderd hoogtemeters zijn snel genomen, in de richting van Le Théatre, enkele ruïnes op de top. Panorama nummer 1 doemt op. Onder ons Mauzac, met de spoorbrug, het bassin van de Dordogne en de dam, kort voor het elektronetwerk even verderop.
Zij aan zij met imposante roofvogels
Het pad trekt kronkelend verder over de rotswand, die hier tot 151 meter hoog reikt. We wandelen enige tijd zij aan zij met imposante roofvogels, die dromerig draaiend hun zondagmiddagvlucht doen. Kort voor Millac slaan we linksaf, in de richting van Pressignac, Lalinde en Couze. De eerste afdaling brengt ons van 160 naar 109 meter, waar we scherp rechtsaf gaan. De route is goed aangegeven: vanaf Mauzac met rood/witte strepen, vanaf Millac met geel/rode aanduidingen. Het verschil is niet vervelend: met tweekleurige kruisen op bomen en elektriciteitspalen wordt strak aangegeven dat dit niet de goede richting is.
Pad wordt even een riviertje
Even verderop is het twee keer opletten, althans in ons geval. De route oogt ineens als een riviertje, zoveel water moet er worden weggeduwd. Door hoog in de berm te klimmen, weten we droog te blijven. Even verderop wacht een volgende drempel, dan wel discussiepunt. Bij een soort driesprong treft de geel/rode route een gele. Het boekje geeft hier het advies alleen geel te volgen (linksaf) en dat doen we dan ook maar, al zegt ons gevoel dat het niet helemaal lekker is. Gelukkig gaan we goed, en trekken we een stief uurtje feitelijk rechtdoor door de bossen, in grote lijnen parallel aan de heenweg over de falaise.
Huis met opmerkelijke beelden
Kort na Les Crozes verruilen we het onverhard voor asfalt. Ter oriëntatie: bij het huis links staan opmerkelijke beelden, zowel in de tuin als op de pilaren bij de poort. Na de haakse bocht is het kort voor La Grave Haute oppassen. Bij een schuur wijzen de pijlen naar rechts en lijken we het privédomein van een Franse familie over te moeten. Gewoon doen, want onze wandeling schiet net voorbij de tuin links de diepte in. In de verte ligt de elektriciteitscentrale in de Dordogne, voor ons een smal pad met een stevige hellingshoek.
Boogbrug over de spoorlijn
We komen ongeschonden bij de weg uit, die hier scherp naar rechts draait. Via de metalen boogbrug over de spoorlijn lopen we naar de D31. Die pakken we even linksaf, om na enkele tientallen meters (bij het ijzeren kruis in de berm) rechtsaf te draaien. Even verderop gaan we naar links in de richting van het Kanaal van Lalinde. Op de dijk slaan we voor de laatste keer deze wandeling linksaf en lopen strak in de richting van het centrum van Mauzac.
In bar Banana is het feestje voorbij. Rond 15.30 uur, na een mooie tocht van 2 uur en 50 minuten, inclusief een korte lunchstop, zetten we ons op een kruk bij het raam voor een kleintje koffie. Che Guevara kijkt vanaf de wand mee. Hij is een van de vele Cubaanse uitingen in dit etablissement met uitzicht op de Dordogne. We zien flessen Havana Club, posters, foto’s van muzikanten. De eigenaresse is ‘lang geleden’ naar Cuba geweest en kennelijk is dat bezoek heel goed bevallen. Anders noem je je bar in Mauzac natuurlijk niet naar een banaan.
Foto’s: John de Graaff
Lees ook over deze andere wandelroutes in Dordogne:
Mairie van Mauzac-et-Grand-Castang
Start- en eindpunt van wandelroute Le Port de Mauzac
Bourg Mauzac
24220 24150 MAUZAC-ET-GRAND-CASTANG
